หลอกสมองได้ทำอะไรก็สำเร็จ

ทุกความสำเร็จไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรกว่าจะได้มานั้นต้องบอกเลยว่ามันไม่ง่าย เพราะถ้าง่ายก็คงมีคนทำได้กันหมดเเล้ว

เพราะเป้าหมายเเต่ละอย่างนั้นมันใหญ่เกินกว่าเราจะอดทนไหว เเละสิ่งสำคัญที่ทำให้เราไปไม่ถึงฝันก็คือ"สมอง"ของเรานี่เเหละครับ เพราะอย่างที่ผมเคยบอกไว้ในบทความก่อน (ชื่ออวัยวะที่ขี้เกียจที่สุดในเรื่องกาย) ว่าสมองคืออวัยวะที่ขี้เกียจที่สุดในร่างกายของเรา ถ้ามันคำนวณออกมาว่าเป้าหมายของเราต้องใช้พลังงานมากมันก็จะต่อต้านเเละไม่ทำทันทีหรือถ้าทำก็จะทำได้ไม่นาน

ต้องบอกว่าในปัจจุบันเราสามารถเรียนรู้วิธีการทำงานของสมองได้ เเละถ้าเราเข้าใจระบบการทำงานของมันเราก็จะสามารถหลอกมันได้ ซึ่งจะทำให้เราสามารถทำตามเป้าหมายที่วางไว้สำเร็จได้อย่างไม่ยากเย็น 

ซึ่งโดยส่วนตัวผมสามารถทำได้จึงอยากจะเอามาเเชร์ครับ

สมองของเราจะตอบสนองเป้าหมายเล็กๆที่สามารถทำได้อย่างง่ายๆได้เป็นอย่างดีครับเพราะมันไม่ต้องใช้พลังงานมาก เเละที่สำคัญมันชอบรางวัลเอามากๆ เพราะทุกครั้งที่มันได้รางวัลสมองจะหลั่งสารโดพามีนหรือสารเเห่งความสุขนั่นเอง สารนี้ยังถือเป็นยารักษาได้ด้วยนะครับ (สังเกตได้จากคนที่มีความสุขจะหายป่วยเร็วถ้ามีเเผลมันก็จะหายเร็วครับ)

เพื่อให้เห็นภาพง่ายๆ ผมจะยกตัวอย่างของผมเองนะครับ

ถ้าใครเคยเข้าร่วมงานวิ่งมาราธอน จะสังเกตว่าทางผู้จัดจะมีป้ายบอกจำนวนกิโลเมตรที่ถี่มากๆ เพื่อเเบ่งความสำเร็จออกมาเป็นส่วนๆ นั่นเเหละครับเพราะทุกครั้งที่เราเห็นป้าย 3 , 5 , 9 , 15 กิโลเมตร สมองเราจะได้รับรางวัลเเละหลั่งสารโดพามีนออกมาซึ่งทำให้เรามีเเรงวิ่งต่อไปเรื่อยๆ บางครั้งรู้สึกว่าไม่ไหวเเล้ว เเต่พอเห็นป้ายว่าผ่านไปเเล้ว 10 กิโล เราจะมีเเรงวิ่งต่อขึ้นมาทันทีอย่างมีนัยยะสำคัญ ลองคิดดูเล่นๆว่าถ้าเราต้องวิ่ง 20 กิโลเมตร เเต่ไม่มีป้ายบอกเลย เราคงท้อใจมากเเละล้มเลิกได้อย่างง่ายๆ

อีกเรื่องหนึ่งคือ การอ่านหนังสือครับ ผมพบว่า ผมจะสามารถอ่านหนังสือ 300 หน้า ที่เเบ่งออกเป็นบทเล็กๆหลายๆบท (ประมาณ 40 บท) บทละประมาณ 5-10 หน้า ได้เร็วกว่าการอ่านหนังสือ 300 หน้าที่มีเเค่ 10 บท เเต่บทล่ะ 30 หน้า เพราะผมรู้สึกว่าการที่ผมจะอ่านให้จบเเต่ละบทนั่นมันง่าย จะเริ่มอ่านก็ไม่ต้องคิดมาก เพราะอ่านเเค่ไม่กี่หน้าก็จบบทเเล้ว เเละทุกครั้งที่ผมอ่านจบไปหนึ่งบทผมจะรู้สึกมีความสุขจากความภูมิใจเล็กๆ เเละมีความรู้สึกอยากอ่านต่อไปอีก เเค่สัปดาห์เดียวก็อ่านจบ 1 เล่มเเลัวครับ

ซึ่งถ้าเป็นหนังสือที่เเต่ละบทยาวหลายหน้าพอจะเริ่มอ่านสมองจะต่อต้านขึ้นมาทันทีว่า จะอ่านทันหรอ เวลาทันหรอ ไหวหรอ เหนื่อยนะ คิดไปคิดมาเหนื่อยสมองสุดท้ายไม่ได้อ่านเเละก็อ่านไม่จบสักที

ซึ่งสำหรับใครที่อยากจะซื้อหนังสือสักเล่มเพื่อมาอ่าน ผมเเนะนำให้ซื้อเเบบที่มีหลายๆบท เเต่บทละไม่กี่หน้ามาอ่านก่อนนะครับ

เพราะผมเห็นเพื่อนหลายคนเเล้ว เริ่มเเรกก็ซื้อเล่มหน้า บทละ 30 หน้าเลย บอกอยากได้ความรู้เเน่นๆ เเต่ทำไปทำมา อ่านไปได้ 20 หน้าก็เลิกอ่านไปซะเฉยๆ ทั้งที่ตอนเเรกความตั้งใจมาเต็มมาก

นี่คือวิธีการหลอกสมองง่ายๆ อย่าการเเบ่งความสำเร็จออกเป็นหลายๆส่วนเเล้วทำมันทีละส่วนอย่างมีวินัย สุดท้ายเป้าหมายใหญ่ก็จะสำเร็จได้ไม่ยาก

เราสามารถมีความฝันที่ยิ่งใหญ่ได้ครับเเต่วินัยเราต้องเล็ก เเละวินัยมันไม่ใช่กรงขังอย่างที่คิดครับ เเต่มันกลับเป็นกุญเเจที่จะไขสู่ชีวิตที่มีอิสรภาพจากสิ่งล่อล่วงที่จะนำพาเราตกบรรไดจนมืดเเปดด้านต่างหาก

อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญไม่เเพ้กันก็คือสิ่งเเวดล้อมครับ เพราะสิ่งเเวดล้อมนี่เเหละตัวดีเลยที่จะพาเราให้หลุดจากเป้าหมาย เเละมันเป็นเรื่องจริงมากๆครับ

หากคุณตั้งใจละลดน้ำหนัก เเต่คนรอบข้างคุณเอาเเต่กรอกหูชวนกินบุฟเฟ่ชาบู มันก็จะทำให้สมองของคุณหลุดจากโฟกัสได้ง่าย เเต่กลับกัน ถ้าคุณมีเพื่อนที่ออกกำลังกายดูเเลหุ่น ต่อให้เขาไม่ชวนคุณ เเต่สิ่งเเวดล้อมจะนำพาคุณไปเองครับ

อย่างผมเวลาอ่านหนังสือผมจะไม่อ่านที่ห้องหรือในบ้านครับ เพราะมันทำให้ผมขี้เกียจเเละง่วงนอนเอามากๆ เพราะมันคือ พื้นที่ Comfort zone ของผม เวลาผมจะอ่านส่วนใหญ่ผมจะไปนั่งอ่านที่ร้านกาเเฟหรือคาเฟ่ครับ เพราะเราซื้อกาเเฟมาเเล้ว 1 เเก้ว ต้องนั่งอ่านให้คุ้ม

ดังนั้นถ้าคุณมีเป้าหมายออะไรก็คงนำพาสมองของคุณไปหาสิ่งเเวดล้อมเเบบนั่นครับ 

สรุปคือ คุณจะสามารถหลอกสมองให้ทำตามเป้าหมายของคุณได้สำเร็จเเเบบไม่โดนมันต่อต้านได้ 2 วิธีครับ

1.เเบ่งเป้าหมายใหญ่ออกเป็นส่วนๆ เพื่อให้รางวัลกับสมองของคุณบ่อยๆ

2.พาสมองไปอยู่ในสิ่งเเวดล้อมที่สนับสนุนเป้าหมายของมัน ให้หลีกเลี่ยงสิ่งเเวดล้อมที่จะทำให้มันหลุดโฟกัส

ผมหวังว่าบทความนี้จะมีประโยชน์ต่อคุณเเละคนที่คุณรักนะครับ...